Chuzenji…

De dag begint al weer erg vroeg maar dat is prima want er moeten een heel eind vandaag. We willen naar het noorden, naar de rand van de Japanse alpen. Daar is een groot meer, Lake Chuzenji en Mount Nantai. Het is inmiddels droog geworden, dat maakt voor het rijden niet uit maar het is mooi meegenomen.

We rijden de bergen uit langs Chichibu city door de vlakte die helemaal volgebouwd is met huizen. In Japan wordt alle ruimte die vlak is, gebruikt voor woningen of het verbouwen van rijst.
We komen op wegnummer 140, die moeten we 100 km volgen, lekker makkelijk dus. Langzaam gaan we weer de bergen in maar eerst wordt er getankt. Bijna overal is er een bediende die je tank vult. Die service is gratis, bovendien worden je ruiten schoongemaakt en vaak krijg je een handdoekje om je op te frissen. We hebben geleerd wat volgooien is in het Japans, althans qua uitspraak. ‘Mantan de, onegaishimas…’

Met een grote glimlach worden we op onze wenken bediend, niet veel buitenlanders die zelf rijden.
Na weer een prachtige rit door de bergen komen we aan bij de pas die naar het meer leidt. Het is eenrichtingsverkeer, aan de ene kant van het dal ga je 150 meter omhoog, aan de andere naar beneden. Een rondje duurt dik een uur. Er hangt een dichte mist, we zien bijna niks maar zonder tegenliggers is dat geen probleem.

We stoppen bovenaan, daar is een kabelbaan naar een uitkijkpunt voor de waterval die nu dus ook onzichtbaar is.
Een klein stukje verder komen er aan bij het meer, we stoppen aan de voet van de berg bij de tempel.