Wat een toeval…
In 2011 bouwde ik een tentoonstelling op in Matsuyama, waarbij ik samenwerkte met mijn Japanse collega Akiko uit Tokyo. We hebben af en toe nog contact en bij gelegenheid bezoeken we elkaar. Toen wij een paar dagen geleden in Matsuyama waren voor een bezoek aan Dogo Onsen stuurde ik haar een berichtje over mijn goede herinneringen aan onze samenwerking in 2011 en liet ik haar weten dat we dit jaar helaas niet in de buurt zouden komen van Tokyo en dat een afspraak er tijdens onze huidige Japan-trip waarschijnlijk niet in zit.
Anderhalve dag later mailde Akiko terug: ze las mijn bericht pas op het moment dat zij zelf in Matsuyama op de trein stapte voor de terugreis naar Tokyo: elk jaar rond deze tijd reist ze naar Yawatahama, vlak onder Matsuyama, om sinaasappels te plukken. Sinaasappels zijn het belangrijkste exportproduct van deze regio, en op dit moment is de oogst in volle gang. We waren dus op hetzelfde moment op dezelfde plek, toevallig of niet, maar helaas liepen we elkaar net mis. Akiko bekijkt nu of ze de komende weken in de gelegenheid is om naar Kyoto te komen, dus met een beetje geluk hebben we binnenkort tóch nog de gelegenheid om eindelijk weer eens bij te praten. Leuk, want dat is alweer veel te lang geleden!
Hoi Liesbeth en Jeroen, ik ben nu pas gestart met het lezen van jullie reisverhaal! Wat spannend en mooi! Ik wou dat ik in jullie camper op een heel klein plekje kon meereizen. Als jullie Akiko toch nog zouden ontmoeten, doe haar heel veel live groeten van me!
Liesbeth en Jeroen.
IK WIL OVER 2 JAAR GRAAG MET JULLIE MEE.
Haha, zo te zien moeten we voor onze volgende trip een touringcar organiseren!