Japan2022

Nog meer toeristen…

Vanuit Iwakuni is het maar een uurtje rijden naar Hiroshima, en dat komt goed uit. Wij willen namelijk op zondagochtend op tijd naar het eiland Miyajima, dat vlak voor de kust van Hiroshima ligt. Wij weten uit ervaring dat Japanners ook graag op stap gaan in het weekend, dus we willen niet te laat aankomen bij de veerboot. We dachten redelijk op tijd te zijn toen we de haven inreden, maar de eerste drie parkeerplaatsen die we tegenkwamen waren al vol. Dat belooft niet veel goeds!

Snel een plekje gezocht voor de bus, en toen we drie grote touringcars met scholieren zagen leeglopen vlak voor de terminal van de boot hebben we het maar even op een holletje gezet. Wij mochten nog net mee met de boot die op het punt stond te vertrekken, de 150 scholieren waren nog niet helemaal gehergroepeerd en moesten wachten op de volgende vaart. Dat gaf ons een voorsprong van een kwartiertje, want langer dan dat duurt het niet voordat de volgende boot vertrekt.

Ik begrijp best dat dit eiland de meest geliefde plek in Japan is voor toeristen om te bezoeken…

Miyajima is bekend om de grote rode Tori die in het water staat, daar komen veel influencers op af want je kunt er prachtige plaatjes van schieten. De Tori-in-zee is de toegangspoort naar het heiligdom van de Itsukushima Shrine, die op deze plek al sinds 593 bewoond wordt door drie godheden. De huidige tempelstructuur, die bij eb droogstaat en met vloed voor een deel onder water verdwijnt, bestaat al sinds 1186 en is in 1996 uitgeroepen tot UNESCO World Heritage site.

De houten constructies van het tempelcomplex en de grote Tori worden goed onderhouden. We hadden al gelezen dat de Tori van juni 2019 tot eind 2022 zou worden gerestaureerd dus we waren bang dat ‘ie tijdens ons bezoek nog in de steigers zou staan, maar we hadden geluk! De gigantische poort was helemaal klaar en stond er keurig bij. Bij eb kan je er naartoe lopen, maar helaas was het vloed en we wilden geen natte voeten, dus zijn we maar aan wal gebleven.

Bij ons bezoek aan de tempel bleek dat de renovatiewerkzaamheden intussen waren opgeschoven: de helft van de gebouwen stond in de steigers en konden niet worden bezocht. Ook was er een trouwerij aan de gang, dus er was maar een klein gedeelte open voor het publiek. Gelukkig was dat wél het gedeelte met het mooiste uitzicht op zee en de Tori.

We waren al eerder op Miyajima geweest, dus we wisten waar we heen moeten als we de berg op willen. Ook weten we waar de souvenirwinkels zijn en hoe we die moeten ontwijken, en dat geeft ons nog een kleine extra voorsprong op al die scholieren. Die doen namelijk niks liever dan al die toeristenwinkeltjes verkennen, en die berg gaan ze alleen op als het echt moet van de meester. Die arme kinderen zijn dus op zondagochtend in alle vroegte al op pad, en allemaal in hun schooluniform ook nog!

De honderden sika hertjes die vrij rondlopen op het eiland worden witgatjes genoemd. Geen idee waarom…

Ons plan was om begin van de middag weer in de auto te zitten, dus een rustige wandeling van drie uur naar de top van de berg zat er niet in. Gelukkig is er een kabelbaan en als je een beetje doorloopt ben je daar binnen zes minuten. Boven was het uitzicht prachtig, maar dat wisten we al, dat was de hele reden om het het eiland te bezoeken. Oh, en natuurlijk ook om de hertjes gedag te zeggen die overal op het eiland vrij rondlopen!

Tegen de tijd dat we terugkomen in het dorp is het daar pas echt druk, je kunt er inmiddels over de koppen lopen. Het lijkt wel of half Hiroshima op zondagmiddag komt flaneren op Miyajima! Snel weg hier!

Nog meer toeristen…

17 thoughts on “Nog meer toeristen…”

Geef een antwoord