De regio Ehime op Shikoku, waarvan Matsuyama de hoofdstad is, staat bekend om zijn citrusproductie. Heerlijk zoet fruit dat ook wel wat weg heeft van mandarijnen, mandarinaasappels dus eigenlijk. De oogst was in volle gang toen wij aankwamen op het meest westelijke puntje van Shikoku, Cape Sada, waar we onze laatste overnachting op dit eiland hadden gepland. Het was een komen en gaan van kleine vrachtwagentjes vol met sinaasappelkratten. Lege kratjes op weg naar boven en volle kratjes op weg naar beneden. Het viel ons op dat er alleen maar oude mensen aan het werk waren, de gemiddelde leeftijd was zéker 75+!

Tijdens het voorbereiden van onze campertrips maken we altijd uitgebreid gebruik van Google Maps. Op veel Streetview-beelden van Ehime zagen we het afgelopen half jaar steeds wonderlijke treintjes die onbeheerd en ongebruikt schuin tegen een berg op, of van een helling af stonden te hangen. In onze verbeelding waren dit vast en zeker in onbruik geraakte boodschappenkarretjes voor allang verlaten huizen halverwege de berghellingen.

Totdat we middenin de oogsttijd zélf door Ehime reden. Ineens was duidelijk dat die treintjes helemaal niet uiterangeerd waren, maar speciaal bedoeld zijn voor de oogst! De treintjes hebben twee wagonnetjes voor elk een kratje en rollen daarmee naar de boomgaard, waar ze met de hand worden gevuld met fruit om vervolgens terug te keren naar de mini-vrachtwagentjes voor verdere distributie.

Bijzonder veelzijdig, die mandarinaasappels! Als je ze uiteindelijk in de winkel tegenkomt tref je niet alleen het fruit zelf, er wordt werkelijk van alles van gemaakt: zeep, handcrême, toetjes, koekjes, sap, jelly, ijs, en ga maar door!