Boven de wolken

De afgelopen twee dagen hebben we steeds meer dan 200 kilometer gereden. Dat gaan we vandaag niet halen, we willen een zogenaamde sky line hoog door de bergen rijden. Dat soort routes kom je overal in Japan tegen en ze staan meestal garant voor schitterend rijden en prachtige uitzichten. Dit is de UFO-line of Bottle Forest Line, aan mooie namen geen gebrek. Het stelt niet teleur, vooral de weg naar boven door het bos is spectaculair en mooi. Het weer is niet als te best, het regent zachtjes en er is mist. Eigenlijk past het wel bij een rit door de bergen.

Onderweg getankt bij een automaat. Trots dat het gelukt is zonder een woord Engels in het gebruik ervan.

Op weg naar boven komen we een paar keer Japanse makaken tegen, die in familiegroepen leven en constant onderweg zijn van hoog op de berg naar de rivieren in het dal en terug. Ze trekken zich niks aan van ons en steken vlak voor de auto de weg over. Heel leuk om te zien. Eenmaal boven is het uitzicht nagenoeg nul, maar het regent niet meer. Bijkomend voordeel van het mindere weer is dat we zo’n beetje de enigen zijn, bijna geen tegenliggers, en dat is best fijn met die grote bus op die smalle weggetjes.

Op een parkeerplaats boven de wolken doe ik fijn een dutje terwijl Liesbeth naar een bergtop wandelt, in gedachten. Eigenlijk was ze opgerold in een dekentje aan het lezen.