Soep is lekker…

Na een onrustig slaapje van een paar uur maakte de jet lag ons wakker rond een uur of zeven in de avond. Hoofdpijn, brak maar vooral honger! Blijkbaar kost reizen hoopjes energie. Dan maar de tandjes gepoetst, haartjes gekamd en eropuit, op zoek naar iets warms.
We stortten ons in het avondgeweld van Ikebukuro, het district waar ons huisje woont. Dat bleek de moeite waard, enorm druk en een prima sfeer met heel veel eettentjes, winkels en vooral game centers met veel licht en geluid om klanten te lokken en natuurlijk heel veel mensen.

We wilden iets traditioneels en dat is gelukt. Na een paar straten lokte een jong gastje met een sandwichbord ons een steeg in waar het familiebedrijf gevestigd was. Geen neon, geen schreeuwerige reclame maar een soort herberg waar zijn vader de gasten trakteerde op Tonkatsu, bouillon van rund en varken met dikke stukken varkensvlees en spek en meestal gevuld met noedels, in dit geval een soort spaghetti. Dat bleek precies wat we nodig hadden, lekker en stevig. Een geurige smakelijke soep, zo rijk gevuld dat niemand om ons heen z’n enorme kom leeg kreeg, wij dus ook niet. Toen we vol zaten, waren we heel blij maar nog steeds moe, dat wel.