One Card to rule them all…

Er is veel veranderd sinds ik hier de vorige keer was. In 2005 kocht iedereen papieren kaartjes om te reizen in trein, metro en bus. Dat is nu anders, alles gaat digitaal, net als bij ons. Het verschil is dat het hier goedkoop is en dat het fantastisch werkt.
Er zijn twee systemen, PASMO en SUICA. De laatste hebben wij want die is van Japan Rail, waarmee we door het land gaan rijden, zeg maar de NS van Japan maar dan op tijd.
Je koopt een pasje, altijd anoniem, dat je kan opladen op elk station en het pasje zelf kost 500 Yen, zeg maar vier euro. Dan kan je reizen met alles wat rijdt behalve taxi’s. Elk station heeft poortjes voor in- en uitchecken dus je kan het nooit vergeten. Het mooiste is dat er heel veel verschillende aanbieders zijn van openbaar vervoer, daar merk je als reiziger echter niets van. Alle administratie gebeurt buiten het zicht, wij kunnen gewoon reizen voor een vast tarief en anoniem dus.
Als je het pasje niet meer nodig hebt, kan je hem inwisselen voor het resterende bedrag dat er op staat maar je krijgt zelfs de 500 Yen terug dus je hebt geen kosten!
Het pasje kan je ook gebruiken bij de miljoenen (!) vending machines door heel Japan en ook bij allerlei winkels zoals voor koffie en een krantje, volledig anoniem, had ik dat al gezegd.