Kyoto II

Kyoto – We besluiten om naar het beroemde Arashiyama bamboebos te fietsen, dat ligt aan de rivier helemaal aan de westrand van Kyoto. Het blijkt verder dan gedacht, een erg lange weg helemaal afrijden tot je bijna de stad uit bent. Dan rechtsaf bij de rivier, donders wat veel toeristen. Hmm… dan eerst maar verder gefietst naar een tempel in de heuvels, Otagi Nenbutsu-Ji genaamd. Die staat niet in de folders en de Lonely Planet dus misschien is het dar minder druk. Nog een klere-eind op dat kinderfietsje, we gaan helemaal stuk hier, vergeet niet dat het meer dan 30 graden is en erg vochtig. Het lijkt erop dat we niet voor niets naar boven gefietst zijn, behalve een groepje Israëlis dat zich lekker makkelijk door een taxi voor de deur laat afzetten, zien we niemand. De zweetplakken op m’n shirt zijn intussen verdwenen, het hele shirt is egaal donker van het vocht. Ik begrijp steeds beter waarom er op elke hoek een vending machine staat, je ziet ook nooit een Japanner zonder flesje water of groene thee.
De tempel is ongelooflijk mooi, tegen een heuvel gebouwd met meerdere gebouwen, verbonden door stenen traptreden. De reden dat we hier helemaal naar boven zijn gekomen is iets anders, dat zijn de 1200 boeddabeeldjes, Rakan strijders, die overal op de hellingen en langs de paden staan. Erg bijzonder allemaal, vooral als je bedenkt dat ze pas in 1981 begonnen zijn met het plaatsen ervan.

Terug naar beneden is het tijd voor een maaltijd, onze verhuurder in Kyoto, Shea, die er al jaren woont, heeft ons een paar adressen ingefluisterd en dat komt nu goed van pas. We komen -ver van het toerisme- terecht in een straatje waar een voormalig badhuis nu dienst doet als restaurant. Leuk en lekker!