Hiroshima II

Hiroshima – Een van de redenen dat we naar Hiroshima wilden, is omdat er voor de kust een eiland ligt, Miyajima genaamd, waar Liesbeth al eens geweest is, veel te laat op de dag en veel te kort dus dat gaan we nu goedmaken. Het is de plek van een beroemde tempel en een grote Torii, een poort die in het water staat en één van de grootste van Japan is. Ook is er een hoge berg te vinden waar je op kan én er lopen -net als in Nara- damherten vrij rond die gewend zijn aan mensen.
We weten dat het erg druk zal zijn, Miyajima staat in de top 10 van bezienswaardigheden in Japan, toch willen we het niet missen. We zorgen dat we op tijd op het eiland zijn met de veerboot die gedekt is door ons JR-abbonement.

Eerst lunchen, iets luxer dan gisteren. We hebben het uitgebreid met een tempuraset, luchtig gefrituurde garnalen en groente. Ik heb gekozen voor warme Udon, dat zie je weer aan de presentatie, het wordt geserveerd als soep.

Het is een wonderlijk eiland met een rustiek dorp met tientallen boeddistische tempels en begraafplaatsen en inderdaad lopen overal herten rond, gewoon tussen de mensen door. Deze herten zijn beter opgevoed dan die in Nara, die zijn helemaal gefixeerd op eten. Deze hier maken weliswaar geen buiging voor je maar ze wachten wel beleefd of je iets lekkers voor ze hebt. Als je wegloopt zonder iets te geven, schelden ze je wel uit, dat dan wel.

We gaan omhoog met een gaaf kabelbaantje. Lopen zit er niet in, mijn rug is nog steeds niet fijn. Het uitzicht over de Seto Inland Sea is echt adembenemend. Grappig om te zien dat er zeer veel 80-plussers zijn die gewoon naar boven lopen, bergschoenen, rugzak en gaan.

Dit vind ik wel typisch Japan, beetje raar. Een tweeling die een hertje aait, pure kitsch maar ook heel mooi én er werd niet geposeerd, ze stonden daar gewoon op die manier.