Onderweg

Vanmiddag waren we bij Jigokunuma, dat is een meertje in de bergen, dat gevoed wordt door een bron die bijna 3000 liter water per minuut levert. Jigoku betekent hel. Het is warm met een zuurgraad die vergelijkbaar is met citroen, met een pH van ongeveer 2. Het water bevat vooral zwavel. Dit is het soort water wat in Japan gebruikt wordt om in te baden. Zo’n bad wordt onsen genoemd en er zijn er tienduizenden, verspreid door heel het land.

Wij rijden door bergen waar we ze echt overal tegenkomen. Sommige zijn al meer dan 400 jaar in gebruik, heel bijzonder. We maken er zelf ook regelmatig gebruik van, misschien kan je het nog het beste vergelijken met de sauna bij ons, het is alleen heel wat traditioneler met strenge regels.

Het water dat opborrelt uit de grond, is vaak kokend heet een wordt eerst afgekoeld tot een graad of 50 voordat het in het bad stroomt. Mannen en vrouwen hebben meestal gescheiden badjes. Wij gaan thuis in bad om schoon te worden, in Japan gaat dat heel anders. Daar was je eerst je lijf onder de douche of zittend op een klein krukje en dan mag je pas in bad. Zo doen Japanners dat thuis ook, er wordt een bad gemaakt en daar gaat het hele gezin in, na elkaar.

Bij een onsen werkt dat dus hetzelfde, uitkleden, naar een speciale wasruimte om schoon te worden en dan pas in bad. Voor Japanners is dat echt cultuur, iedereen doet dat. En wij dus ook.

Het kost een euro of vijf per persoon en daarvoor krijg je ook een klein handdoekje dat decency towel genoemd wordt en bedoeld is om je mee te wassen en eventueel om de edele delen enigszins te bedekken. Er is één hoofdregel en dat is dat die handdoek nooit het water van het bad mag raken. Veel mensen vouwen hem op en leggen hem op hun hoofd.